In Voorbereiding op mijn Camino...

Nu de 4daagse er op zit, ga ik niet op mijn lauweren rusten. Dat kan ook niet, want over een maand wacht de Camino, mijn reis naar Santiago de Compostella. Met mijn conditie zit het wel goed, daar ben ik ook niet bang voor. Vele kilometers, zo'n achthonderd heb ik al vanaf januari in mijn benen, waarvan een zevenhonderdtal op vlakke wegen.

Maar er moet ook geklommen worden bij de Camino, en daarom ben ik drie daagjes na de 4Daagse al weer aan het klimmen geweest op de Duivelsberg in Beek Ubbergen. Uiteraard weer met een volle Backpack van 11 kg, want dat is het met eten en drinken er bij.

Ik had afgesproken met Angelique, die op dezelfde dag als ik aan haar Camino Frances begint. Zij wil samen... maar toch apart van elkaar aan deze tocht beginnen. Bijvoorbeeld s'morgens samen vertrekken vanuit de Albergue, en dan overdag ieder haar of zijn eigen plan trekken, om elkaar in de middag weer te ontmoeten. 

Het was een eerste kennismaking met Angelique, en het klikt. Wij hebben dezelfde ideeën over hoe wij onze Camino willen gaan wandelen, en het is een heel aardige spontane vrouw. Omdat het dinsdag 33 graden zou worden, hadden wij om 07:00 uur afgesproken om onze tocht te beginnen vanaf "Hotel De Spijker. Vanaf daar volgenden wij de groene paaltjes van de N70 wandelroute. Na 100 meter begon de "Muur Van Beek", een gemeen kuitenbijtertje van 1170 meter lang van 10%.

Op de top sloegen wij linksaf het bos in... Het is heerlijk wandelen in de vroege ochtend, en wij blijven af en toe stil staan om foto's te maken. Hoe anders mooi is het hier vergeleken met Januari, toen ik hier was met Silvia.

Ondertussen vertellen wij elkaars plannen voor onze komende Camino, maar dat doen wij alleen op de spaarzame momenten dat het vlak is. Want klimmen moet je hier, het zweet guts van mijn gezicht. Het is een ideale training, want straks in Spanje zal het ook warm zijn. Heel even ben ik in Duitsland geweest. Angelique stond in Nederland, en ik voorbij de grenspaal in Duitsland... dus een foto momentje.

Om half negen kwamen wij bij het pannenkoekenhuis. Veel te vroeg natuurlijk, maar zijn toch maar op hun terras gaan zitten. Onze boterhammen met koffie uit de thermosfles laat zich dan goed smaken.

Wij hebben de route niet geheel afgemaakt, maar hadden er toch 11,5 km op zitten. Ik wilde niets forceren, omdat ik toch een paar kleine blaartjes aan de 4daagse heb over gehouden, die zich nog moeten herstellen.

Bij terugkomst bij "Hotel de Spijker" was het een verademing om mijn wandelschoenen uit te kunnen doen, en mijn sandalen aan. Daarna hebben Angelique en ik heerlijk nog wat op het terras gezeten, en nog ideeën uitgewisseld. Ik ben echt blij dat het klikt tussen ons, en dat onze plannen, dicht bij elkaar liggen.Zeker in het begin van onze Camino zullen wij samen pelgrimeren, om misschien daarna ons eigen weg te gaan. Wij gaan het mee maken en kijken er beiden naar uit

Nog 31 dagen ...