Camino de Madrid ... Dag 18 Santervas de Campos - Sahagún 20,5 km /deel 2

Deel 2 van mijn verhaal... 

Na het troosteloos gehuchtje met alleen een taxi gaat het weer verder, en volgen wij de pijlen. Het gaat nog langs een kerk waarvan ik vermoed dat ook deze niet meer als zodanig gebruikt wordt. 

Hij wordt wel gebruikt door de ooievaars, die elk plekje benutten om een nest te kunnen bouwen. 

Wij steken een brug over een riviertje over, die nog net niet droog staat. Hier gaan wij links af, en gaan dit pad langs het riviertje kilometers lang volgen. Het ligt mooi beschut... 

Filmpje nummer 3 is hier gemaakt... 

Links het riviertje met een bomenrij, rechts de akkerbouw die bevloeid worden door het weinige water uit het riviertje. 

En zo gaat het kilometers rechtdoor, er lijkt geen eind aan te komen. Vandaag doet ieder zijn eigen ding... Marianne heeft een luisterboek op staan, en ik ben met mijn gedachten elders. De hele ochtend heb ik al last van mijn enkel, dus schuif ik nog maar een pilletje naar binnen. 

Zeker als je geen aanspraak hebt, is het extra moeilijk om door te blijven gaan. Maar een pijnstiller doet zijn werk, en dan gaat bij mij er al snel de turbo op... Ja ja ik weet het, het is niet de juiste methode, maar ik voel mij er wel bij.  

Doordat ik een flink tempo hanteer, heb ik Marianne al snel ver achter mij gelaten en geniet van de cadans van het lopen. Dit eindeloze pad is rijk begroeid met klaprozen, wat is dat toch mooi om te zien. Ik kwam voor de lente en het gele koolzaad, maar ik kreeg van Madrid tot hier alleen maar klaprozen. 

In de verte zien wij het dorpje Granja de Campos liggen, het is net of het pad er recht naar toe gaat. Het is slechts schijn want net voor het dorp en het viaduct van de spoorlijn, buigen wij af. Onder het viaduct vind ik een steen waar ik op kan zitten. Hier wacht ik op Marianne, doe even een boodschap en eet een mandarijntje. 

Ik kan haar zo mooi zien aankomen in de bocht naar het spoorviaduct. Ik maak sterk ingezoomd bovenstaande foto. Later zegt zij tegen mij "dat is een mooie voor op mijn begrafenis". Zo ging het deze hele Camino, als we weer eens een mooie foto gemaakt hadden. 😊

Na het viaduct verlaten wij dit eindeloze pad, slaan linksaf en volgen een stukje de doorgaande weg, waarna het tot aan Sahagún een keienpad is. Eindeloos ga ik niet meer zeggen want het eindigt op onze eindbestemming, maar lang is het zeker want wij moeten nog 7,5 km. 

Hier komen wij onze 13e Pelgrim tegen van deze Camino de Madrid, en deze komt ons tegemoet. Een kort praatje... en hij vertelt mij dat hij onderweg is naar Madrid. Ik weet zeker dat als je deze route tegengesteld gaat lopen, je zeker meer Pelgrims gaat ontmoeten. Misschien iets voor een volgende keer 🤔

Deze laatste kilometers blijven Marianne en ik bij elkaar, samen maken wij af waar wij aan begonnen zijn in Madrid. Harriet was deze Camino meestal een uur eerder in de etappe plaats, en ook vandaag is dat niet anders. Daarom heb ik met haar ook niet die band kunnen opbouwen, die ik met Marianne wel heb. 

En dan ligt Sahagún aan onze voeten. Wij zijn er en maken gauw nog een selfie, want dit hebben wij toch maar mooi gedaan samen. 

Ik weet van mijn Camino Francés in 2019, dat ik hier een certificaat wat ze een 'halve Compostella' noemen, kon afhalen. Een halve omdat Sahagún precies op de helft ligt van de 790 km lange Francés. Toen was dit in onderstaand gebouw. 

Nu kloppen wij hier tevergeefs aan, want het is verplaatst naar het Tourist Office gevestigd in de Albergue de Peregrinos. Een betere plaats denk ik, want hier leid de Camino naar toe. Wij ontvangen hier onze hele Compostella van Camino de Madrid. Het is een hele andere als van de vorige keer. 

Ik kan merken dat deze certificaten maar een paar keer op een dag uitgereikt worden, terwijl het voor het de Francés om enkele honderden gaat op één dag... Om het drukte verschil weer te geven tussen beide Camino's. Marianne overnacht in deze Albergue, waar ik in 2019 sliep. 

Zij brengt haar spullen naar boven,  daarna gaan wij op zoek naar mijn Hostal. Gelukkig hoeven wij niet ver te lopen, want het ligt zowat om de hoek. Ook ik breng even snel mijn spullen weg, doe mijn sandalen aan, want dat loopt een stuk fijner. In de Hal lopen wij Harriet tegen het lijf... Zij vraagt of wij gaan lunchen? Wij weten het eerlijk gezegd nog niet. Want wij gaan eerst proosten... 

Maar als wij zien dat ze daar paella hebben, besluiten wij toch maar wat te eten. Het is 16:45 uur als wij klaar zijn... Het is tijd om wat te gaan rusten, en spreken af voor 19:00 uur vanavond af. 

Om 18:02 uur krijg ik een appje van haar, of ik om 18:30 uur zin heb om mee naar de Pelgrims mis te gaan. Zin wel maar ik ga dat niet redden. Dus Marianne naar de Pelgrims mis, en ik ga wat later op zoek naar de kerk waar zij zou kunnen zijn. Dat is een heel gezoek want er zijn nogal wat kerken hier. 

Even geluisterd want Marianne kan heel mooi zingen., maar nee hier is zij niet. Op naar de volgende... 

Ook hier niet, de deur zit op slot en er wordt niet gezongen. Op naar de volgende...  en ja hoor, geen kerk maar wel een Marianne die mij gezegend en wel tegemoet komt lopen. Bij een mooie muurschildering maak ik nog een foto van haar. 

Daarna gaan wij nog naar de Plaza Mayor om deze Camino de Madrid af te sluiten. 

Daarna nemen wij afscheid en morgenvroeg breng ik haar naar de trein. Tot morgen...