Marskramerpad Dag 5 - 13 augustus Holten - Lettele 17.5 km

Vannacht heb ik voor de eerste keer geslapen zonder dat ik ibuprofen had in genomen tegen de pijnlijke knie. Wel doe ik al drie nachten mijn Cobber (koelsjaal) rond mijn knie, en dat geeft wat verlichting. Ook als ik aankom in de B&B doe ik hem om... 

Vanmorgen bij het ontbijt was er ook een mandje, waarin broodjes zaten voor de lunch. Kijk dat heet dus service, en nadenken over de zware tocht die een ware Marskramer onderweg tegenkomt. Wij zijn er blij mee, en kunnen zodoende al om 09:10 uur op weg. 

Wanda zegt dat wij naar het noordwesten moeten lopen, maar waar is dat dan. Dus gewoon starten en kijken of wij de goede kant op lopen... Nee dus, de andere kant op is richting noordwest. 

Even het dorpje uit lopen totdat wij bij een mooi landweggetje rechtsaf gaan. Het is maar van korte duur, want de volgende weg is er een van asfalt en dat kilometers lang. De eentonigheid hier van wordt gecompenseerd door bermen vol met allerlei bloemen. En omdat wij beiden het zonnetje in huis zijn, maken wij natuurlijk ook een foto tussen al die mooie zonnebloemen. 

Af en toe kruisen wij de mooiste weggetjes, maar wij gaan rechtdoor en lopen nog steeds over dat eindeloze asfalt richting het dorpje Okkenbroeken. 

Het lijkt wel of wij de enige Marskramer wandelaars zijn op deze route. Het is een veel ouder pad dan het bekendere Pieterpad, maar bij het grote publiek veel minder bekend. 

En dan komen wij weer een Rustpunt.nu tegen. Een leuke pipowagen waar het  zelfbediening is. Wij nemen allebei een cola en eten een van de broodjes die wij vanmorgen meegenomen hebben. 

Maar vooral de schoenen even uit en even zitten. Maar goed dat deze rustpunten er zijn, en dan ook nog aan het pad. Soms zie je zo'n bord staan... Linksaf nog 400 meter, nee dank je dat is te ver.

En dan zijn wij eindelijk in Okkenbroeken, een dorpje met 300 inwoners, een mooi kerkje en een Motormuseum. Nou ja een museum zou ik het niet noemen. Het was meer een oude schuur met wat oude motormeuk. 

Een bij geraapt zooitje zou je kunnen zeggen, maar niettemin voor de liefhebber interessant om te zien. Buiten stond een hele rij Eijsink motoren van Nederlandse makelij. Deze types op onderstaande foto zijn uit de jaren vijftig. 

Het pad gaat over het erf van het museum, en verdwijnt in een bos zij het van korte duur. Daarna gaat het over landweggetjes weer verder. Vaak zijn het brede landbouw wegen, met ernaast een smal fietspad. 

Gelukkig komen wij vergeleken met gisteren maar weinig fietsers tegen, en kunnen wij ook eens rustig wandelen. Na de landweggetjes komen wij weer in de bossen, en op de achtergrond horen wij de loonbedrijven aan het werk, die het koren aan het maaien zijn. 

Af en toe moeten wij op de bospaden aan de kant, en komt er een grote tractor voorbij. Het hele pad wordt zo kapot gereden. 

Ik probeer op het gedeelte van het bandenspoor te wandelen, want hier is de grond wat vaster. Gelukkig gaat ons pad rechtsaf en zijn wij daar ook weer  van verlost. Dit pad loopt weer langs een beekje, en dan weet je het al... De paden zijn drassig. Maar ook dit is van korte duur en via een bruggetje verlaten wij die nattigheid. 

Het laatste stuk is weer heel mooi over brede lanen door het bos naar Lettele. 

Nog een klein stukje het dorpje door, en dan zijn wij bij onze B&B. Wij worden vriendelijk verwelkomt door Mies. 

Wij zijn blij dat wij er zijn, en laten jullie nog wat foto's zien van ons verblijf. 

Het ziet er allemaal perfect uit. De hele week hebben wij het getroffen met onze overnachtingen, en genoten van de gastvrijheid van dit mooi stukje Overijssel. Morgen dag 6 van de eerste week van het Marskramerpad. 

Tot morgen... Ik hoop dat ik in de trein naar huis, het verslag Lettele - Deventer kan schrijven.