Marskramerpad Dag 6 - 14 augustus Lettele - Deventer 8.6 km

Het is echt een klein paradijsje waar wij vannacht geslapen hebben. Echt goed geslapen heb ik niet, want juist in de nacht begint die knie te steken als hij tot rust komt. 

Wij staan een halfuur eerder op dan normaal, omdat wij ook iets eerder willen ontbijten. Om 08:00 uur wordt ons ontbijt gebracht, de koffie moeten wij zelf zetten. En die komt Tilly mij brengen als ik buiten op het terras, zit te genieten in het zonnetje. Mies de huishond en werkelijk een grote schat komt mij begroeten, net zoals gisteren toen wij aan kwamen 

Ook bij ons ontbijt staat hij netjes te wachten, tot wij klaar zijn.

Maar op het punt van vertrek ligt ie op de grond te mokken, en komt hij niet meer naar ons toe. Dat doet hij altijd horen wij... enthousiast als er bezoek komt, maar een afkeurend gedrag als ze weg gaan. 

Vandaag Dag 6... en een kortere etappe dan gewoonlijk. Thuis moet ik wat zaken regelen, dus wandelen wij door tot aan de Raalter Weg, en besluiten daar te stoppen Hier is een bushalte die ons  naar Deventer brengt.

Maar al is het een korte wandeling van nog geen tien kilometer, wij genieten er heel erg van. De temperatuur is goed, het zonnetje schijnt en het gaat kilometers lang over lange boeren wegen met veel schaduw. 

Maar af en toe gaat het ook weer door het bos, het is heel gevarieerd. Maar de bankjes waar wij zo naar verlangen die komen maar niet, althans niet op die momenten dat je ze nodig hebt. 

Als wij de kanaaldijk Oost oplopen, zie ik bij het huis op de hoek twee stoeltjes en een tafeltje. En er staat een uitnodiging bij om hier plaats te nemen. Natuurlijk nemen wij hier even plaats voor wij weer verder gaan. Er hangt een bel die ik doe luiden om onze komst aan te kondigen, maar er is niemand thuis. 

Als dank voor het hier mogen zitten, legt Tilly een gehaakt hartje neer. Dit doet zij niet alleen hier, maar bijvoorbeeld ook als zij voor het ontbijt het gastenboek invult. Is het een bijzonder en alleraardigst verblijf geweest, laat zij altijd een hartje achter uit dankbaarheid. Lief hé...

Wij wandelen weer verder op de kanaaldijk en komen langs een wei met pony's. Eentje vind ik meteen opvallen door zijn bruine kuif, die moet toch echt even op de foto. 

Het is zaterdag en het is vroeg op de ochtend, en daarom is het lekker rustig wandelen. Ik meestal voorop en geef het tempo aan, daarbij heb ik ook mijn Komoot Wandelapp aanstaan. Het is een handig hulpmiddel op het Marskramerpad. Natuurlijk zijn er de wit/rode markeringstekens die de route aangeven. En die volgen wij dan ook want die zijn juist!! 

Maar soms mis je er wel eens een, die wat verdekt staat opgesteld. Dan is het fijn als Wanda (wandel app) vantevoren al gezegd heeft waar wij heen moeten. 

Het GPX bestand wat ik in Komoot heb staan, is een wat ouder bestand en soms wijkt die enigszins af. Ook Tilly die met Maps.me werkt heeft een afwijkend bestand. 

Maar samen komen wij er wel uit, en zo vervolgen wij ons pad. Hier en daar een foto van een mooi doorkijkje, een lange laan waar van je denkt "er komt geen eind aan." Zo'n wandelapp is niet alleen  Hosanna hoor... Het kan heel deprimerend werken, "Volg deze weg 600 meter, ga nu linksaf en volg deze 600 meter. Of je slaat dit pad in... 

Volg deze weg 2,5 kilometer." Maar na dit lange pad zijn wij dan eindelijk aangekomen op de Raalterweg waar de bushalte is. De bus rijd maar om het uur heeft Tilly uitgezocht, en is net weg. 

Maar dat geeft niet want er is een restaurant waar wij ons heerlijk op het terras neer vlijen. De koffie, het colaatje, appelgebak en cheesecake laat zich heerlijk smaken. Ondertussen bevestigen wij onze wandelstokken weer aan de rugtas, want die hebben wij maandag pas weer nodig. 

Het is 2 minuten lopen naar de bushalte en in 12 minuten zijn wij bij het station in Deventer. Maar dan begint de ellende pas wist Tilly gisteren (vrijdag) al te vertellen. 

Het is vakantie en het is weekend, en overal wordt er aan het spoor gewerkt. Dus niet rechtstreeks naar huis (Oss), maar over Utrecht en 2x overstappen. Het is niet anders... Normaal iets meer  dan een uurtje reizen, nu bijna het dubbele. Maar wij hebben geen haast, daar hebben Tilly en ik een hekel aan. 

In Oss haalt de man van Tilly ons op en brengt mij thuis. Even genieten van het thuis zijn en mijn was doen en dan gaat het maandag weer verder.

Dan wandelen wij van Deventer naar Amersfoort. Daar hopen wij dan weer op zaterdag aan te komen.

Ik wil Jullie allemaal bedanken voor de vele reacties. Ik kan ze niet allemaal beantwoorden maar ik doe mijn best💕

Tot maandag... ☺️