Krijtlandpad... De laatste dag. Dag 5

Onderweg naar de B&B zaten wij te dubben of wij nog uit zouden gaan eten. Maar toen wij langs restaurant ‘Hoe Lang’ kwamen, besloten wij om te draaien en wat te halen bij de afhaal chinees. Handig en ook weer lekker. In de tuin bij de B&B konden wij… en uit de wind en in het zonnetje, heerlijk zitten. Hier genoten wij van ons etappe biertje en het weekmenu voor twee personen. 

De laatste dag van onze vijfdaagse wandel vakantie, ziet er wat anders dan de vier voorgaande dagen Want wij moeten al onze spullen die wij hebben mee genomen naar de B&B verzamelen, en pakken. Daarna ontbijt en op weg naar Gulpen waar wij starten voor onze laatste etappe naar Geulhem.

Vanaf het parkeerterrein waar wij gisteren zijn geëindigd, gaan wij weer op stap. En meteen gaat het weer naar boven, ons ontbijt is niet eens halverwege. Gulpen laten wij al snel achter ons en als wij boven zijn ligt het landschap open.

Het is zondag en dan fietst heel zuid Limburg. Wij verwachten dan ook heel veel fietsers op ons pad, maar het valt reuze mee, en dat komt omdat het ca.10 km lang over boerenland paden gaat. Gravel, zand en kiezelpaden, daar zie je alleen mountainbikers. Horeca is er niet op en aan deze paden te vinden, maar dan zien wij een bord en er staat terras op. Maar waar dan… wij kunnen kilometers ver kijken en zien werkelijk helemaal niets.

Onze etappe vandaag is maar vijftien kilometer en in de eerste tien maken wij maar weinig mee. Niet dat wij ons vervelen of elkaar niets te vertellen hebben (komt nooit voor), wij zijn gewoon stil en ondersteboven van de schoonheid van dit glooiende landschap met grootse vergezichten. Wij hebben het natuurlijk wel getroffen met dit stralende weer…. Strakblauwe luchten en zon veel zon, en dat op alle dagen…

De route heb ik op komoot wat aangepast, want het Krijtlandpad gaat niet door het centrum van Valkenburg. Maar vandaag hebben wij wat meer tijd, en willen een stukje langs de Geul wandelen door het centrum… en dan ergens lunchen. Vanaf de hoogvlakte dalen wij door een bos af naar Valkenburg. Het is behoorlijk steil en wij komen een grote groep wandelaars tegen.

Natalie en ik gaan wat aan de zijkant staan, zodat zij ons gemakkelijk kunnen passeren. De voorste mevrouw groet ons… “Hallo Ihr beide, wir sind auf dem Weg nach oben für Kaffee und Kuchen”. Natalie en ik zeggen niets en denken hier het zijne van… Hebben wij boven iets gemist dan, wij denken van niet!!!

Wij dalen verder af en komen uit op de Sibbergrubbe in Valkenburg. Wij slaan rechtsaf en tweehonderd meter verder komen wij uit bij het bord van het Sprookjesbos. En hier ging het mis… maar daar kwamen wij pas veel later achter. Mijn navigatie Miep zei dat wij linksaf moesten, de weg naar het sprookjesbos. Het is erg druk met mensen die allemaal naar boven willen, en wij sluiten aan. Andere bordjes met Omleiding hebben wij dan ook niet gezien.

Wat een klimpartij zeg… Bah bah, en die pas eindigt als wij boven bij de Wilhelminatoren van het Attractiepark en Kabelbaan komen. Wij kijken nog even rond, maar willen naar beneden want daar wacht onze Lunch. Volgens mijn navigatie en de Geelrode bordjes moeten wij rechtdoor het pad naar beneden volgen. Er is een poort maar die is op slot, maar er is een pad langs het hekwerk langs de rodelbaan. Dan volgen wij dat maar tot dat dit pad ophoud, en wij het iets lager gelegen pad gaan volgen. Nou nou, wat een lastige afdaling. Trappen met grote afstanden is niet gemakkelijk, en dan heb ik nog lange benen… Dus zijn wij blij dat wij eindelijk beneden zijn, en daar wacht ons geen prettige verrassing.

Nee Hé...

Een groot hek verspert onze doorgang, er zit niets anders op om die lastige afdaling van daarnet nog een keer te doen, maar dan naar boven. Nee, er zit echt niks anders op… er komen nog meer mensen naar beneden, wij zijn niet de enige dus. Geen wandelaars maar mensen die in het verleden hier naar beneden gingen… Maar toen was er nog geen overstroming geweest…

Na 500 meter klimmen zijn wij weer boven, daarna naar beneden en via een trap alweer naar boven langs het kasteel en dan eindelijk zijn wij weer terug bij het hek… maar dan aan de andere kant, een omweg van 1,5 km. Pfff pff...

Wat zijn wij blij dat wij hier aan deze kant van het hek staan. Van die omweg hebben wij honger gekregen en gaan gauw verder op zoek naar een plek waar wij een hapje kunnen eten. Bij een Lunchroom vinden wij binnen een plaatsje, en kiezen een ‘Pauzeplankje voor twee’ met de tekst “Voor onze helden van morgen.” Maar wij voelen ons de Helden van vandaag!!

En als je onderstaande foto ziet kunnen wij nog steeds lachen, en genieten met volle teugen van onze laatste dag hier op het Krijtlandpad… Als wij door het centrum wandelen is het voor mij een en al herkenning. Van het Peerkepad wat ik wandelde in 2020, ging mijn eerste etappe van Wittem naar Vilt, en volgde ik de Geul door Valkenburg.

Ook nu volgen wij de Geul door de stad, en daarna nog een drietal kilometers over mooie paden. Als wij bij een brug over de Geul komen, zeg ik tegen Natalie dat ik het hier ook herken van mijn Peerkepad wandeling. Hier komen een paar bekende routes bij elkaar. Bij de brug zitten twee dames op een bankje, die als wij ze passeren naar ons roepen. Twee dames die wij vanaf Dag 1 bijna elke dag wel tegen zijn gekomen.

Leuk die ontmoetingen onderweg, en natuurlijk erg leuk om te horen dat zij mij via de Krijtlandpad Facebookpagina volgen op Rianne Blogt.

En dan zijn wij er, want onze auto staat bij de Geulhemmermolen. Onze ronde is compleet. Wat hebben wij genoten van deze dagen. Het is zeker voor herhaling vatbaar, en Natalie en ik denken er over om dit zelfde pad nog een keer te doen in een ander jaargetijde, of hem andersom te gaan lopen.

Plannen maken blijft leuk en ik kom er zeker nog een keer op terug. Ik wil alle Krijtlandpad wandelaars bedanken voor het volgen van mijn Blog!!