Krijtlandpad Dag 4...

Onze avond brengen wij iedere avond door in onze huiskamer. De pellet kachel brandt… Natalie zet koffie, schenkt een wijntje in en zet nog iets lekkers op tafel. Natalie op de bank voor de boekenkast, en ik in een luie stoel voor de kachel. Zij leest of kijkt op haar iPad en ik met laptop op schoot werk aan dit Blog. Tussendoor hebben wij het erover hoe geweldig deze dagen wel niet zijn, en maken al weer nieuwe plannen.

Al drie prachtige wandelingen hebben Natalie en ik er op zitten, en vandaag staat de voorlaatste op het programma. Hier zou ik nooit mee willen stoppen… En ook Natalie die eigenlijk nooit wandelde, vind het geweldig. Diepe respect heb ik voor haar want het gaat haar heel goed af, en heeft op een klein blaartje na nergens last van. Klimmen en dalen is echt haar ding, want ze gaat pas zeuren als het vlak begint te worden.

Nu ik het toch over Zeuren heb, ‘Kreun en Steun’ hoor ik niet, die twee (lees de belevenissen van (Kreun en Steun) zijn echt in hun element en hebben nergens last van, en dat is wel eens anders geweest.

Peter, onze gastheer van de B&B staat stipt om 09:00 uur klaar om ons weer weg te brengen. Wij rijden met twee auto’s dan naar Gulpen, ons eindstation van vandaag, en parkeren daar onze auto. Daarna brengt Peter ons met zijn auto naar de Vaalserberg waar wij gisteren geëindigd zijn, en waar wij vandaag dus starten.

Vandaag is het zaterdag en verwachten wij toch wel wat wandelaars op ons pad. Toch leuk als er ‘Buen Camino’ wordt geroepen, als zij zien dat ik Camino de Santiago heb gewandeld, want dat staat op mijn pet en achter op mijn rugzak. En als ik mijn wandelrokje aan heb zie je het aan de schelp op mijn wandelstokken.

Ja… als je eenmaal besmet bent met het Caminovirus, laat het je nooit meer los.

Vanaf de Vaalserberg 322 meter boven NAP, en hoogste berg van Nederland, gaat het tot in Vaals naar beneden. Daarna komen wij door mooie straatjes met oude gebouwen, om daarna via enkele wijken links en rechts de rand van het dorp te bereiken.

Het Krijtlandpad gaat over het terrein van Landal Greenparks, en Natalie ziet daar ‘Bollo de Beer’ op een bankje zitten. Natuurlijk wil zij daarmee op de foto…

En dan gaat het verder en wil zij weer aan midgetgolf doen. Zo schiet onze wandeling van vandaag niet erg op. Wij hebben geen golfstick en golfbal, maar ik zeg dat het met een wandelstok en mandarijn ook wel kan. En zo geschiedde…

Gelukkig was de lust om te mini golfen maar van korte duur, en konden wij gaan doen waarvoor wij hier zijn, en dat is wandelen. Van Vaals gaat het naar Holset en Vijlen. In de ochtend is het bewolkt en staat er een straffe wind. Loop je beschut is het heerlijk, maar loop je door open gebied dan vind ik het voor mij nog te koud. Het is een ochtend van jas aan jas uit… Toch wordt het vandaag 20 graden, ik moet het nog zien…

Als je bovenstaande foto’s ziet waan je je toch echt in het buitenland, wat is het toch prachtig in het zuiden van Nederland. Vandaag zijn er beduidend meer wandelaars op pad, maar ook fietsers, en als wij over doorgaande landbouw weggetjes wandelen, dan ook veel auto’s.

De kerk van Vijlen zagen wij gisteren ook al met zijn hoge torenspits, ik maakte er toen deze bovenstaande foto van.

En ook vandaag is het ons baken, en middelpunt van onze wandeling en van verre te zien. Deze etappe is zoveel anders dan gisteren toen wij regelmatig door bossen wandelen. Nu is het veel meer glooiend maar er moet ook stevig geklommen worden. Ik blijf fotograferen en ook het gebied rond Vijlen is zo mooi…

Als wij horeca willen moeten wij echt Vijlen in, maar daar heb ik nooit zo’n zin in. Als het op de route ligt, prima… Maar anders wandel ik door. Natalie en ik raken in gesprek met twee dames die ons tegemoet komen lopen, en ook met het Krijtlandpad bezig zijn. Zij vertellen dat er een eindje verderop in Nijswiller een eetbar is. Maar wat is een eindje verderop… Het blijkt een half uurtje lopen te zijn, dat valt mee en het is net lunchtijd.

Wij kiezen voor een Weizen bier en hebben zin in de huisgemaakte Aspergesoep. Het smaakt ons voortreffelijk en als wij later verdergaan, zijn wij uitgerust en klaar voor het laatste stukje naar Gulpen. Via prachtige Boerenlandpaden zoals op onderstaande foto wandelen wij naar Wittem.

Inmiddels is het echt warm geworden, en als ik even op mijn thermometer kijk is het 27.7 graden in het zonnetje. Het waait nog steeds heel erg hard maar omdat het warm is, deert ons dat niet. Hier loop je over een hoogvlakte, zo mooi om te zien. De boeren zijn druk bezig op het land, er moet gezaaid worden.

Als ik naar links kijk zie ik in de verte het klooster van Wittem. Hier ben ik in 2020 vertrokken om het Peerkepad te lopen, van Wittem naar Tilburg. Wittem is een druk bezocht Pelgrimsoord.

Natuurlijk brengen wij hier even een bezoek aan de kapel. Buiten staan heel veel Oekraïnse vluchtelingen, voor wie binnen in de kerk een Orthodox paasviering wordt gehouden.

En dan hoeven wij nog maar een heel klein eindje te lopen naar Gulpen, maar niet het minste stuk want het gaat nog over de Gulpenerberg. Ergens missen wij een Geel rood bordje maar gelukkig vinden wij onze auto nog terug.

Tot morgen voor dag vijf…