Dag 8 Estella - Torres del Rio 27,5 km

Na een heerlijke rustdag waar ik echt van bekomen ben, ga ik vandaag vroeg op pad. Niet in de hectiek van een Albergue waar sommigen al om vijf uur naast het bed staan, en om zes uur vertrekken, maar lekker de deur van mijn appartement achter mij dicht trekken. Mijn tas staat al klaar... en om 06:45 uur vertrek ik... In de koelte van de stad zoek ik mijn route weer op. Ik wandel vandaag naar Torres del Rio, vandaar het vroege tijdstip dat ik vertrek. Een afstand van 27 km is meer dan de planning van alle dag. Soms moet dat wel omdat je anders de volgende dag weer niet goed uit komt.

Het is maar 2,7 km lopen naar de Bodegas Irache, dus ben ik veel te vroeg voor het wijnmuseum, maar effe tappen bij de wijnfontein hoor erbij. Wijnfontein Irache

Het is op zich geen lastige route vandaag, veelal op onverharde grindpaden, waardoor ik niet meer weet wat voor kleur schoenen ik aan had.

Ik had gisterenavond een bocadillo jamon y queso gekocht, die zich heerlijk laat smaken in het eerste dorp dat ik tegen kom. Daarbij een café Americano en een glas Orange Juice en een gekookt ei, en ik heb goed  ontbeten. En dan gaat het weer verder

Vandaag ben ik af en toe alleen op de wereld, niemand in geen velden of wegen te bekennen. En dan ineens is het net of ze weer een blik Koreanen hebben open getrokken, het stikt er van. Lange tijd loop ik met een Duitse vrouw, en schieten de kilometers onder je door.

En dan ineens in de middle of nowhere, zit daar in de schaduw een vrouw op haar accordion te spelen. ( Zie de video!! ) Een welkome afwisseling op het lange saaie pad.

Telkens als ik een terras tegenkom, bestel ik iets, want een cola of een banaan gaat er altijd in... en belangrijk, even de sokken uit of wisselen als ze nat zijn van het zweet.

Om 12:30 uur loop ik Los Arcos binnen, eigenlijk wel een mooi plaatsje om wat langer te blijven... Maar ik moet nog 10 km verder'.....

Hier kreeg ik al een voorstelling van hoe het op de Meseta zou  kunnen zijn, lange eindeloze grindpaden in de volle zon. Tien kilometer verder - zie ik Torres del Rio al liggen, en het komt amper dichterbij. Nergens schaduw, dat maakt mijn tocht erg zwaar vandaag.

Ik ben erg blij dat ik dan eindelijk in het dorpje ben,  maar moet nog een paar flinke klimmen van dik 20%, en dat is hard werken die laatste meters. Als ik dan bij de Albergue aan kom, hebben ze ook nog eens een swimming pool. Als ik het zo zie, denk ik dat ik mij wel thuis voel...

Na de gebruikelijke plichten, die elke dag weer terug komen, kan ik pas met de beentjes omhoog.

Het dinner is om 19:30 uur waar ik aan tafel zit met een heel bont internationaal gezelschap. With hands and feeth kom je een heel eind. Heerlijk gegeten... lekkere salade, paella en vruchten cocktail na.

Tot morgen voor dag negen, naar...