Dag 34 O Cebreiro - Fillobal 17,3 km.

Een Pelgrim moet lijden schreef mijn broer Hans, en ik denk dat ik daar wel aan voldoe. Elke klim en afdaling lijd ik, kom een bocht om, "gadverdamme... nog verder omhoog." Maar aan het einde wacht altijd een beloning, want dan wordt er weer een mooi schilderij geopend...... of er is een bar.

Ik had op een mooie zonsondergang gerekend, maar helaas ging het later in de middag betrekken. Je merkt wel dat je hier hoog zit, en het daarom ook een stuk kouder is. Ook in de Albergue vond ik het maar koud, dus voor de nacht ook mijn lakenzak in mijn slaapzak gedaan. En na het eten en voordat ik terug ging naar de Albergue, nog een carajillo genomen, want daar wordt je warm van. Je zou toch denken als je daar met een honderd pelgrims ligt, dat die toch allemaal warmte af geven. Maar daar heb ik maar weinig van gemerkt...

Vanmorgen was het nat, niet dat het regende maar wel door de laaghangende bewolking. Klokslag 08:00 uur ging ik op pad, nog niet echt licht maar met de lichtjes mensen voorop komt alles goed. 

Het was gisteren een goede keus om in O Cebreiro te stoppen. Nu passeer ik alleen wat boeren gehuchtjes, met amper een overnachtings mogelijkheid. Het is er zo stil dat je je af vraagd of er wel iemand woont.

Het klimmen vandaag vind ik wel mee vallen, niet dat het gemakkelijk is want hier is niets een fluitje van een cent. Eerst kom ik aan bij Alto do San Roque op 1270 meter, om dan door te stoten naar Alto do Poio op 1370 meter. Die laatste heb ik gemist... hoe kan dat nou, als ik op de kaart kijk ligt het er toch echt. Was ik wat afwezig, geen idee🤔🤔

Af en toe komt er een zonnestraaltje door, en dat levert weer een mooi plaatje op... en dan gaan we dalen, eerst geleidelijk daana wat steviger. Ik houd er niet van... Als Fillobal op duikt ben ik al 400 meter gedaald. Hier ben ik weer de eerste in de Albergue, maar nu hoef ik maar 10 minuutjes te wachten, voordat het om 13:00 uur open gaat.

Even inchecken en mij instaleren, en dan ga ik naar de naast de Albergue gelegen bar voor mijn lunch. Als ik terug kom tref ik al weer Amarell die ook hier gereserveerd heeft. Het is een internationale kamer en we slapen met zes vrouwen. Boven mij ligt de Italiaanse Elena... Naast mij de Schotse Amarell, daarboven de Deense Eva... daarnaast Damara uit Oregon US. En daaronder de Russische Svetlana... nu ik de namen opgeschreven heb, kan ik ze misschien onthouden.

Want morgen schijnt iedereen naar Samos te gaan, en dan is het toch gemakkelijk als ik de namen nog weet.

Tot morgen voor Dag 35 Fillobal - Samos 13,8 km.