CAMINO DE MADRID... DAG 9 Santa Maria La Real de Nieva - Coca 24,km

Na de vermoeienissen van gisteren moest ik echt een rustdag nemen. Je kunt wel doorgaan, zoals ik ook in 2019 op de Francés door ging, maar dat later moest bekopen met ziek zijn. Ik heb er van geleerd en doe het nu bewust anders. 

Vannacht heb ik twee Ibuprofennetjes ingenomen, en twee kussens onder mijn voeten gelegd. En zo heb ik heerlijk geslapen en was om 07:00 uur al weer op. Ik ga dan wel met de bus, maar ontbijt met Harriet en Marianne. En er is weer een aardige Franse Pelgrim bij gekomen met de naam Regis, en hij is nummer 12 van de Pelgrims die wij al ontmoet hebben, en dan heb ik het over degene die te voet zijn. 

Als ik uit het raam kijk beloofd het een mooie dag te worden, wij boffen toch maar. Het Truckers Hostal ligt langs een drukke carratera, en ik voel er weinig voor om langs deze drukke weg naar Santa Maria La Real de Nieva te wandelen, en zo verlaat ik om 09:30 uur het Hostal aan de achterkant. Ik heb namelijk op Komoot gezien dat er een pad loopt naar het stadje, en dat is een stuk veiliger.

Harriet kiest voor de carratera, want in haar navigatie app wordt dat pad niet weergegeven. Tja... 

Ik hoef niet ver te gaan want het stadje ligt maar 2,5 km verderop. Ik moet naar de Plaza Mayor, want daarachter moet de bushalte zijn. Eerst even kijken of dat klopt, en daarna ga ik een terrasje opzoeken. 

En dat terrasje vind ik voor het gemeentehuis. Op de foto hieronder helemaal links in het hoekje. Ik vraag of ik daar mag gaan zitten en of ze de parasol uit willen klappen. Ik bestel een cola en drie tapas gerechtjes. Dit hoort bij het genieten van en op de Camino. 

Ik heb twee en half uur de tijd, en ben niets anders van plan dan een beetje te lummelen en mijn blog af te maken wat gisteren niet lukte. 

De vitrine ligt vol met allemaal van deze heerlijke lekkernijen, zodat ik nog maar een keer een rondje doe van drie gerechtjes, en nog een café Americano bestel. Ik moet €9,00 afrekenen. 

Om 12:55 uur gaat mijn bus naar Coca, 20 minuten later ben ik er al. De bus ticket heb ik vannacht gekocht bij 'Linecars buso' gemak dient de mens. Ik heb wel weer wat geleerd van dit ritje. Ik moet mijn backpack onder in de bus leggen, en niet mee nemen in de bus. Dat bedoelde de chauffeur natuurlijk toen ik instapte, en ik niet wist waar hij het over had. Mijn Spaans is nog niet zo best... 

In Coca stap ik uit bij de stieren arena. Op de achtergrond zie ik het kasteel, en besluit om daar eerst een bezoek aan te brengen nu ik daar toch ben. Het heeft een heel aparte bouwstijl. 

Bron: Wikipedia 

Het Kasteel van Coca is een kasteel in Mudejar-architectuur en staat op de samenvloeiing van de Eresma en de Voltaya.

Kasteel van Coca

De burcht werd gebouwd tussen 1460 en 1473 in opdracht van Alonso I de Fonseca nadat deze van koning Juan II van Castilië in 1453 toestemming kreeg. Deze is opgetrokken in baksteen door Moorse ambachtslui. 

Het kasteel werd in 1931 een nationaal monument.

Ik besluit er helemaal omheen te lopen, maar moet daar zeker 30 meter voor afdalen via een trap, en loop dan door een park naar de andere kant. In het park zie ik beelden van houtsnijwerk. 

Aan de andere kant gaat het via een trappen stelsel weer naar boven. Daar zie ik de drie Fransen weer, die ik ook al in Cercedilla en in Segovia ontmoet heb. En ook nu maak ik er een praatje mee, en wij informeren wederzijds naar onze plannen voor de dag van morgen. 

Wij nemen afscheid met een Buen Camino. Zij lopen door naar Villeguillo, en ik naar mijn appartement La Rocanda die ik deel met Harriet. Marianne slaapt met de Franse Regis in de Albergue de Peregrinos. 

Om twee uur ben Ik daar en doe eerst de was, want dan kan het nog lekker lang drogen. Ik heb een klein balkonnetje en kijk uit op de Plaza Mayor en de kerk. 

Om 15:30 uur appt Harriet mij dat zij gaat lunchen, en of ik zin heb om mee te doen. En dat heb ik... 

Daarna lopen wij naar het appartement, ik ga rusten en Harriet doet de was. 

Om 19:00 uur ontmoeten wij Marianne weer met Franse Regis, en gaan ergens wat drinken. Marianne moet nog eten en zoeken dus, naar een eetgelegenheid die het eerste open gaat, en dat is pas om 20:00 uur. 

Om negen uur wandelen Marianne en ik door de oude stadspoort, weer richting onze onderkomens voor de nacht. 

Ik maak nog een laatste foto van ons appartement links op de foto. Harriet komt later thuis want die is nog ergens anders wat wezen drinken. 

Tot morgen voor Dag 10 van mijn Camino de Madrid.