Marskramerpad Dag 2 - 10 augustus Borne - Delden 16,7 km

Een goede nachtrust is belangrijk op een tocht van elke dag maar weer verder. Elke nacht een andere slaapplek en bed. Tilly is dit gewend, die doet niet anders, bij haar is het 22:00 uur (Camino tijd) licht uit en slapen. Bij mij gaat het toch wat anders, maar er waren uren bij dat ik toch heerlijk heb geslapen. 

Het ontbijt is om 08:30 uur en gastvrouw Twanny eet gezellig met ons mee. Daarna nog even naar Bakker Bart voor wat belegde broodjes en dan gaat onze tocht verder... 

Ons Marskramerpad ziet er op Komoot anders uit, dan hij in werkelijkheid is. Gisteren verlieten wij het pad om zo via de kortste route, naar onze slaapgelegenheid te wandelen. Vandaag gaat het dan via de mooiste plekjes, terug naar het Marskramerpad. Het lijkt misschien dat wij dan een stuk afsnijden, maar dat is niet zo. 

Het eerste gedeelte gaat kilometers langs de Borne beek totdat wij weer terug zijn op de route. Als wij over een bruggetje linksaf slaan richting Zenderen komen wij bij het Middeleeuws Weleveld. Een grote hof met daar van cortenstaal gemaakte beelden. 

Vandaag gaat het van ah oh wauw wat mooi is het hier, heel anders dan gisteren. Voor de middag is het stralend weer en is het genieten van elk bankje wat wij tegenkomen. Maar af en toe wil je ook wel zitten als er een theehuis wordt aangekondigd.

Het theehuis 'de Karmeliet' is gelegen op Aboretum 'De Kloostergaard'. Wij treffen het niet want het theehuis is gesloten... Waar kan ik dan naar de wc is mijn vraag? Niet!! Waar gaan Jullie dan? vraag ik aan een vrijwilliger van het Arboretum. "Wij houden het op of doen het in de bosjes." Dus ja!! Dan zit er niets anders op dan... 

Het Marskramerpad loopt over het Aboretum en zo komen wij over en langs de mooiste plekjes en gaat het over mooie weggetjes naar Zenderen. Allereerst komen wij bij het Karmelklooster. 

Hier tegenover is een pannenkoek huis 'de Smikkel' waar wij aanleggen voor een tomatensoepje. Daarna gaat het weer verder, en hoor ik op een gegeven moment Wanda (navigatie app) zeggen... Na 50 meter rechtsaf... Delicatessenweg... Hé, heb ik dat nou goed gehoord. Maar nee hoor, ik heb het helemaal mis want het is Carmelitessen weg. Nou ja het lijkt er op... 

Wat een prachtige paden zijn het hier toch, maar niet alles gaat van een leien dakje als je hier onderdoor moet (1,60 m hoog) en er nogal water staat. 

Maar wij komen veilig aan de overkant. De kilometers schieten maar niet op vandaag, en zeker niet als wij in de verte een regenbui aan zien komen. Wij hebben nog net tijd om ons regenjack aan te doen als het begint te hozen. 15 minuten meer is het niet. 

Daarna zijn de paden niet meer te bewandelen. Ze waren natuurlijk al drassig van voorbijgaande weken, maar dit was niet normaal. Wij waren het klaphekje al gepasseerd en begaven ons op een 1,8 km smal nat pad. Wij waren nog niet op de helft toen wij niet meer verder konden. 

Veiligheid boven alles, dus gingen wij weer terug naar de harde weg achter het klaphekje. Wat nu... Wij waren er helemaal klaar mee, en besloten linea recta over de gewone weg richting Delden te lopen. Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan, maar toen wij op een gegeven moment een fietsbordje zagen staan met "Delden 6 km" wisten wij genoeg. 

Het was een lange weg maar met een blik op oneindig sjokten wij verder. Onderweg kwamen wij nog een picknicktafel tegen bij een oplaad punt, waar ook koffie en thee zelfbediening was. Het was een miniatuur huisje en ik kon niet door de deur naar binnen. 

Gelukkig bleek er aan de andere kant een iets grotere deur te zijn. Wij moesten nog 4 km en besloten hier een wat langere pauze te nemen. De schoenen uit en de regenkleding werd uitgestald om te drogen, en wij hadden beiden nog een broodje van Bart wat heerlijk smaakte. 

Daarna werd de backpack weer omgehangen en ging het weer verder. De weg ging grotendeels door het bos wat heel aangenaam was want de koperen ploert begon al weer fel te worden. Als dat een voorbode is van wat ons te wachten staat de komen dagen, dan zijn wij gewaarschuwd. 

Net voor Delden stond ons nog een verrassing te wachten, maar erg blij waren wij er niet mee. Een brug en wat voor een moeten wij over. 

Ik vond hem wel heel mooi en de treden waren goed op mij afgestemd. Ik was er gauw overheen, dus kon ik nog een foto maken van Tilly on the Bridge. 

Over de brug zijn wij in Delden, en al heel dicht bij ons Vrienden op de Fiets adres. Het is een prachtig huis van een op leeftijd zijnde dame. Ze is niet thuis maar heeft aan mij doorgegeven waar de sleutel hangt. 

De bovenste drie ramen zijn van onze luxe slaapkamer. Voor de tweede dag op rij treffen wij het. Morgen om half negen krijgen wij ons ontbijt in de tuin geserveerd als het zonnetje schijnt. Dus duimen maar. 

Tot morgen😊