Marskramerpad Dag 17 - 27 augustus Langeraar - Hoog Made 12,8 km

Gisteren was ik om 16:30 uur bij mijn Vrienden op de Fiets adres, en werd ik hartelijk ontvangen door Truus. Wat een gastvrijheid zeg, meteen was er koffie en toen Natalie gearriveerd was hebben we zeker nog een uur in de tuin op het terras gezeten. Ondertussen was Ton,  de man van Truus ook thuis gekomen. En toen kwam de wijn op tafel. Alom gezelligheid dus. 

Vannacht heb ik weer behoorlijk veel last gehad van mijn knie, en vraag ik mij af of het nog wel verstandig is om door te wandelen tot in Scheveningen. 

Maar nadat ik een ibuprofenneke had ingenomen denk ik er al weer anders over. Ik ga het per dag bekijken hoe het gaat. Natalie plakt er nog een dag aan, en vergezeld mij morgen tot aan Leiden, en daar ben ik erg blij mee. 

Vandaag is het maar een korte etappe van 13 km, dus hebben wij alle tijd en nemen wij rustig de tijd voor het ontbijt. Van tevoren lopen wij nog even door hun tuin, het zonnetje schijnt en het is windstil. Wij nemen alvast een selfie van ons in dit vredig tafereel 

Na het ontbijt nemen wij hartelijk afscheid van Truus en Ton. Wij hoeven maar 200 meter te wandelen en zitten meteen weer op het Marskramerpad. 

Vandaag gaan wij eerst de 'Leidsche Vaart' Volgen, en komen over gewone wandelbare paden. Ik zag van tevoren zo op tegen die natte voetenpad, maar ik maakte mij zorgen om niets. 

Nadat wij samen met de 'Leidsche Vaart' onder een Provincionale weg door waren, komen wij in 

en besluiten om hier bij de brug even op een bankje te gaan zitten. 

Na 'Rijnsaterwoude' krijgen wij het 'Braassemermeer aan onze rechter zijde die wij blijven volgen tot aan het' Paddegat'.

Onderweg krijgen wij onze kijk op een soort van kunst, of wat het ook mogen zijn. Het levert in ieder geval een mooi plaatje op. Aan de ene kant is een opstapje, maar zelfs als Natalie daar op gaat staan, blijkt zij nog te klein te zijn. 

Aan de andere kant gaat het wat beter met onze foto kunsten. 

Na dit intermezzo gaan wij verder, en komen weer bij een ander water die de 'Woudwetering' heet. Hier slaan wij linksaf en volgen die Wetering tot aan 'Woubrugge'. Intussen verlangen wij alweer naar een bankje, die in zicht komt bij een soort van automatiek waar allerlei groente, soepen, kazen, appelsapjes... Nou ja zeg, noem maar op te verkrijgen was. 

Hier staat een picknick bank waar wij weer dankbaar gebruik van maken. 

Wat een water allemaal, het lijkt wel of elk huis hier aan een sloot of watertje ligt, en ook nog een een bootje heeft.

Wij komen steeds dichter bij Wouwbrugge, wat toch een behoorlijk plaatsje blijkt te zijn. Hier moet toch iets van horeca te zijn, en ja hoor dichtbij de ophaalbrug en tegenover de kerk is een terras waar wij een Koffie nemen. 

Op zo'n plek is er altijd reuring, en is er genoeg te kijken naar de schepen, die onder de brug door willen, en de brugwachter niet thuis geeft. Aanmeren willen ze niet, dus is het vooruit dan weer achteruit en dat blijft maar aan de gang. 

Als wij verder gaan moeten wij de brug over, en lopen via de kade aan de andere kant weer terug het 'Paddegat'. Als wij weer helemaal terug zijn gaan wij daar op een bankje aan het water zitten. Met onze neus volop in de wind kijken wij richting het 'Paddegat'. 

Wij waaien werkelijk hier weg met windkracht 5 wat je op de foto duidelijk kan zien. 

Wij besluiten hier ook maar te Lunchen. Natalie heeft gezorgd voor broodjes, een vers sapje, kakelverse eieren van de krielkippen thuis etc. etc. Wat worden wij toch weer verwend onderweg. 

En dan dan gaat onze tocht weer verder, en krijgen wij de 'Wijde Aa' aan onze rechterzijde. Jullie begrijpen wel uit mijn verhaal, dat de gehele wandeling het water aan onze rechterkant bevindt, en links de wijdse polder. 

Donkere wolken verschijnen aan de horizon, gaan ze ons inhalen of niet is de vraag. Het levert wel weer mooie plaatjes op. 

Het zou de hele dag droog blijven is de verwachting, maar toch moet de regenkleding even aan. Veel is het niet wat er valt maar je wordt er wel nat van. 

Bij een paar koeien in de wei ziet Natalie een schuurtje met overkapping, "daar kunnen wij even schuilen." Hooguit vijf minuten want aan de horizon verschijnt ons onderkomen voor de nacht. Voordat wij daar zijn moeten wij nog 800 meter over een Natte voeten pad. 

Ons onderkomen is weer een 'Vrienden op de Fiets' adres, en wat voor een... want wij slapen bij een zgn. 'Wipmolen'. Zie ook de video die ik gemaakt heb. 

Wat treffen wij het weer bij zo'n mooi adresje. Onze gastvrouw heet wederom Truus en is ook alleraardigst. Vanavond gaan Natalie en ik eten bij 'De Kromme Does', zoals ook het water heet waaraan deze wipmolen ligt. 

Tot morgen voor Dag 18😊