Tot morgen...

24 september 2020 - Oss, Nederland

Tot Morgen.... Dat schreef ik eergisteren, maar ik had even geen fut om er een Blog uit te peuteren. Ik heb wel een tweetal pogingen gedaan om iets te schrijven, maar ik vond er geen samenhang in zitten. Ik moet nog even landen, alles moet een plaatsje krijgen. Het is hetzelfde gevoel als wat ik had toen ik vorig jaar de Camino de Francés liep en toen thuis kwam.

maxresdefault

Het was nu maar tien dagen onderweg zijn... Onderweg zijn naar morgen... Er zijn zoveel indrukken die ik nog moet verwerken. Zoals het prachtige Zuid-Limburgse landschap waar ik doorheen liep, niets te kort doend aan de rest van het Limburgse land. Het wandelen in absolute stilte waar ik zo van kan genieten. De eenzaamheid... maar ook de mooie ontmoetingen onderweg. Alles moet in mijn hoofd nog een plaatsje krijgen.

IMG_20200923_102759

Nu ben ik weer thuis bij mijn Lief die blij is dat ik weer veilig en heel thuis ben gekomen. Ik moet weer even wennen aan het leven van alledag.

De backpack waar mijn hele hebben en houden in zat deze tien dagen, wordt uitgepakt. Ik voel mij stoffig en vies, en merk dat vooral aan mijn wandel broek en schoenen. In Spanje deed ik elke dag mijn was, nu heb ik een stinkende was van tien dagen bij mij, dus kan ik meteen aan de slag. Mijn wandelbroek krijgt een grote beurt, uitwassen en die kan straks weer opnieuw in de wax gezet worden.

Mijn schoenen zien er niet uit, zo stoffig zijn ze. Als ik ze uitvoerig bekijk zie ik dat de hakken behoorlijk zijn afgesleten.

Wauw, ik ben duidelijk een schuinmarcheerster als ik dat zo zie. De rechtse is helemaal weg gesleten. Die krijgen ook een grote beurt, en dan gaan ze naar de schoenmaker. Ze zijn echt vies, en na 10 dagen hangt er ook wel een luchtje aan, en dat wil ik de schoenmaker niet aan doen. Ik heb voorgaande wandelschoenen al verschillende keren laten verzolen tot ze helemaal op zijn. Persoonlijk heb ik de beste ervaringen bij Paul den Ouden in Veenendaal.

images

download (1)

Gelukkig heb ik twee paar schoenen en kan ik het reservepaar nemen, als ik komend weekend toch weer wil gaan wandelen.

En zo weet je meteen dat je weer thuis bent. Alle spullen worden nagekeken en opgeborgen en de paklijst wordt bijgewerkt. De Wandel wol had ik er nog niet op staan, dus dat is nu genoteerd.

Als allerlaatste komt de backpack aan de beurt. Die heeft ook heel wat te verduren in de dagen die je onderweg bent. Hij wordt vies en ik kijk de bandjes en gespen altijd goed na, en als deze gereinigd is kan hij opgeborgen worden voor een volgende keer.

omarm-de-eenvoud-lores-300x225-1

En die gaat er zeker komen.... Maar zolang er Corona beperkingen zijn zal ik niet naar Spanje reizen om daar een Camino te gaan wandelen. Ook hier in eigen land kan ik volop genieten van het Onderweg zijn, en zijn er meerdaagse wandelingen mogelijk. Toen ik in Roermond was, las ik ergens dat er ook een Pelgrims pad van het Duitse Münster naar de Munster kerk in Roermond loopt, en ook dat heeft mijn interesse gewekt. Dus is er weer werk aan de winkel om iets moois te vinden wat bij mij past.

Foto’s

12 Reacties

  1. Bea:
    24 september 2020
    Rust maar lekker uit en geniet na van de mooie reis die we, dankzij je blog, mee konden maken!😊
  2. Rianne:
    25 september 2020
    Voorlopig even de beentjes om hoog Bea. Leuk dat je er bij was op mijn Peerkepad
  3. Ine:
    24 september 2020
    Geniet. En blijf gezond samenliefs van ons samen 💋
  4. Rianne:
    25 september 2020
    Genieten zolang het kan Ine. Groetjes aan Adriaan en bedankt voor je reacties.
  5. Jannie:
    25 september 2020
    Mooi verhaal Rianne
  6. Rianne:
    25 september 2020
    Dank je wel Jannie!
  7. Patricia Marijnissen:
    25 september 2020
    Fijn dat je weer gezond thuis bent gekomen, ik heb genoten van je verhalen en je foto's ! Rust nu maar lekker uit.
  8. Rianne:
    25 september 2020
    Fijn dat je er van genoten hebt Patricia. Tot volgende week!!
  9. Maria Feldkamp:
    25 september 2020
    Fijn dat je weer heelhuids thuis bent. Nu weer samen genieten van het leven van alledag.
  10. Chris:
    25 september 2020
    je mag trots zijn op je zelf vinden wij het is een hele prestatie
    zo over de zandweggetjes enz enz en weer heel leuk om te volgen xx
  11. Koen:
    26 september 2020
    Hoi Rianne, wat een mooi verhaal en foto's. Super! Lekker uitrusten en tot snel :)
  12. Sylvia:
    26 september 2020
    Welkom terug Rianne. Lekker bijkomen en alles een plekje geven.
    Goed weekend 🦋😘😘