Dag 16 Burgos - Hornillos del Camino 21 km

Over gisteren hoef ik eigenlijk niet veel meer te vertellen, want dat hebben die twee rakkers van Kreun en Steun al gedaan. Ik heb veel gerust en s'avonds nog even naar het Tapas straatje geweest. Het tapas restaurant wat als een van de beste van Burgos wordt beschouwd, was nog niet open dus ging ik maar naar de buren. Ik heb vergeten een foto van de vitrine te maken, want dat zag er geweldig uit. Ik wilde natuurlijk de specialiteit van Burgos proeven, en dat is de Morcilla del Burgos, oftewel bloedworst. Wauw wat was dat lekker. Daarnaast nog wat andere lekkere dingen en een vino tinto, en dat voor 12,50 euro... ik had er genoeg aan. 

Ik merk dat de foto's niet goed uploaden, dus die komen later. De WIfi en verbinding zijn beiden slecht. Ook dat is Camino...

Na het eten ben ik nog een pedicure wezen zoeken, want ik begin last te krijgen van een ingroeiende grote teen nagel. Nagelsalons in overvloed maar ballen verstand van teennagels. Dus moet ik in de eerstvolgende grote plaats maar weer verder kijken.

Vandaag verlaat ik om 07:15 uur de hostal. Eerst dacht ik dat het geregend had, maar s'nachts worden de straten schoon gespoten, en verderop was te zien waarom.... Wat een zooi zeg!!

Burgos is een stad waar veel pelgrims overnachten, en dat is weer te zien aan de vele pelgrims die vandaag onderweg zijn, daarom wil ik ook in een etappe plaats overnachten omdat hier doorgaans veel slaapplaatsen zijn, en ik eigenlijk niet wil reserveren. Hornilles del Camino wordt het doel vandaag.

Het verlaten van een grote stad vergt altijd tijd maar dat hoort er bij. Het eerste plaatsje dient zich aan na 11,5 km, waar ik op een bankje bij de kerk even wat eet.

Onderweg zie ik Helma weer ver voor mij uit lopen, en het duurt enige tijd voor ik haar ingehaald heb. Toch weer leuk, je ziet elkaar twee dagen niet, en ja daar is zij weer. Zo hoop ik dat ik Koreaanse Song ook nog een keer zal zien.

Tussen Burgos en Leon, en ik meen ook nog een stuk daarna ligt de Meseta. Een Spaanse hoogvlakte en een deel dat door veel pelgrims wordt overgeslagen door de eentonigheid van het landschap, weinig voorzieningen onderweg, en vaak in de volle zon. En dat 200 km lang. Hier komt het dus op karakter en doorzettings vermogen aan, en kom je jezelf diverse keren tegen.

Er zijn deze Camino veel  Koreaanse pelgrims onderweg, en ergens in the middle of nowhere staat een filmploeg klaar om deze pelgrims te volgen. Een welkome afwisseling in de eentonigheid, en ik ben nog maar net onderweg.

Bij het volgende dorpje waar ik om half elf ben, maak ik een langere pauze, en eet iets wat op een aardappel salade lijkt. Er zitten ook nog groenten in, erg lekker en natuurlijk olijven.

Daarna gaat het verder en kom mooie dingen tegen, een foto waard.

Na 21 km kom ik aan in Hornillos del Camino waar ik op zoek ga naar een bed. Het is maar een klein dorp met 51 inwoners en het heeft een tiental overnachtings mogelijkheden. Ik ga voor de Albergue Municipal, en het is mij weer gelukt zonder te reserveren een bed te scoren. Met ontbijt en avondmaaltijd voor 16,00 euro, en wie kom ik tegen in de bar... Helma.

Tot morgen voor dag 17 Hornillas del Camino -???