Dag 15 Ages - Burgos 22 km

Vanaf het moment dat ik binnen gekomen ben in de Albergue, ben ik alleen nog maar uit mijn bed gekomen om te gaan douchen en te eten.  Doorgaans heb je een bed voor €10,00 en voor het eten betaal je eenzelfde bedrag. Bij het eten trof ik Noorse Linda weer, die in een andere Albergue zat, maar hier kwam eten.

Ik heb heerlijk gegeten voor dat geld... Pasta de tomato, een beenhammetje met patata bravas, en een magnum na. Linda gaat nog tot Burgos, en vliegt dan weer naar huis. Niet iedereen heeft zes weken of meer, en volgend jaar komt ze terug om dan te starten vanuit Burgos.

Vandaag had ik geen haast om op te staan, maar om half zes waren de Spanjolen naast en boven mij al aan het rommelen. Dus duurde het niet lang of ik maakte ook maar aanstalten... elke morgen hetzelfde ritueel, alles weer bij elkaar zoeken, en alles heeft zijn plek. Voordat ik weg ga... nog even onder het bed kijken of ik alles wel heb. Weer geen breakfast, dus weer een maaltijd reep naar binnen geschoven.

Ik sta om 06:50 uur voor de deur, veels te vroeg natuurlijk. Een paar pelgrims vertrekken al met lampen, en ik voorzichtig er achter aan. Ik had er geen goed gevoel bij, en volgens mij liepen ze verkeerd. Dus stopte ik en ging terug naar de Albergue. Nu stond ik aan de voorkant, terwijl wij de Albergue aan de achterkant verlaten hadden. En daar zat de fout... nu had ik wel de pijlen. Het is maar 9 graden en er staat een kouden wind. Thuis verklaren ze mij voor gek, dat ik hier in een korte broek loop. Ik heb wel mijn windstopper en twee buffs onder mijn buff hoed, zodat ik geen kouwe oren krijg.

Ook vandaag stond er een behoorlijke klim op het rooster. Niet zo zeer moeilijk in stijging maar wel de ondergrond. Tjonge jonge... hier kon je dus echt niet lopen. Geen keien maar rotsen.

Er naast lag een akker, waar volgens mij de stenen groeide, er waren nieuwe in de maak. Hoe krijgen ze het bedacht...

Het liep heel oncomfortabel, en toch wordt je ingehaald door pelgrims die er bijna overheen vliegen. Terwijl ik er met mijn stokken alles aan doe om overeind te blijven.

Boven gekomen staat er een kruis, waar ook weer van alles door de pelgrim wordt achter gelaten.

Daarna volgt weer een afdaling, wat niet mijn ding is zoals Jullie weten, zeker niet als het een rotsig pad is. Beneden gekomen in een dorpje, is het tijd voor koffie, en bestel ik in een bar een koffie en een heerlijke bocadillo.

En hier kom ik Linda weer tegen. Zo gaat het eigenlijk de hele tijd. Je ontmoet onderweg andere pelgrims, je ziet ze een paar dagen niet, en dan ineens kruisen ze je pad weer. 

Het laatste stuk naar Burgos is saai te noemen, dat is algemeen bekend want het gaat door industrie gebied.

Maar vertelde Linda, er is een alternatieve route... we liepen al geruime tijd langs een autoweg, toen er op de weg een pijl voor rechtdoor, en een pijl naar links richting Castañares werd aan gegeven. Iedereen liep rechtdoor, en ik als enige linksaf. Een lang pad langs de zonnenbloemen.

En langs een kilometers lang hek van Aeropuerto de Burgos. De wind blaast guur terwijl het zonnetje is gaan schijnen. Het is heet met die windstopper aan, maar als ik hem uit wil doen, blaast het door mij heen. In Castañers maak ik toch nog een foutje, want ook hier schijnt de route zich te splitsen. Ik kies dus de verkeerde, grotendeels tot in Burgos langs een autoweg. Ik koos voor rechts , maar had ook hier links moeten gaan. ( Yolanda , dit is voor Jou )

In Burgos slaap ik in Hostel Catedral Burgos, 200 meter van de Kathedraal. Een kamer met vijf stapelbedden, met lakens en een dekbed, en een eigen badkamer. Mijn buurvrouw Charlotte is een Australische en wij gaan vanavond samen uit eten. Morgen schijnt het zonnetje weer vollop, en wordt het 24 graden.  

Tot morgen...