Dag 14 Espinosa del Camino - Ages 19 km

Wat was ik blij dat ik bij de derde poging om een bed te vinden, wel beet had. Anders was ik aan het bellen gegaan, en had mij dan met een taxi naar een onderkomen laten brengen. Ik deel de kamer met het Italiaanse echtpaar, later komt daar nog een Duits echtpaar met hun zoon.

S'avonds gezamelijke maaltijd. Een heerlijke soep... er dreef brood in, en ook pollo. Een soort van kippensoep dus, maar bij de Italiaanse tegenover mij, zat er ook nog chorizo in. Zij vond het maar niks... maar de Fransman en ik dachten daar anders over. Daarna een warme aardappel-salade met courgette; paprika-rijst met Gamba's en een eenvoudige salade. De Italiaanse was meer het konijn type, en nam de ijsbergsla en tomaat. Haar man nam iets meer, maar ook het heerlijke toetje van perzik en kaneel lieten ze aan hun voorbij gaan. De Fransman en Ik hebben het toen maar opgemaakt.

Vanmorgen was ik weer bijtijds op. Spullen inpakken en naar beneden. Geen ontbijt, dus nam ik maar twee banaantjes en een appel, en legde wat geld op de balie. Om klokslag 07:00 uur stond ik buiten... pikkedonker natuurlijk. Dan maar even wachten tot het gaat schemeren, want ik ga echt niet op pad als ik niet zie waar ik loop. Dit voor diegene die denken dat ik dit gisteren wel deed. Het is maar 8 graden vanmorgen, maar als je aan het wandelen bent valt het wel mee.

Het is bewolkt en voor de eerste keer in twee weken wandelen, geen zon opkomst te zien. Het waait behoorlijk maar het pad ligt wat dieper, en heb ik hier beschutting van de braambes struiken, en zonnebloemen. Ik ben alleen op pad en moet 3,5 km lopen naar het volgende dorp, waar ik wat eten hoop te scoren. Als ik er bijna ben, haal ik twee pelgrims in waarvan er een in de berm zit te sch..ten. Tja, dat moet ook gebeuren... ik kijk maar discreet de andere kant op.

In het dorpje bij de eerste de beste bar mijn café Americano, een glas jus en een heerlijk broodje gegeten. Er komen nog wat pelgrims binnen die regenkleding aan hebben, een beetje voorbarig vind ik. Het zou toch droog blijven vandaag, ik heb net nog gekeken.

Vandaag moet er weer geklommen, we gaan weer 200 meter omhoog, en dat is te merken als ik dit dorp weer ga verlaten.

Het gaat meteen behoorlijk omhoog, maar met voetje voor voetje komen we er wel op deze landbouw weggetjes van alweer grove keien. Oh wat heb ik hier de schurft aan... maar ja wat moet ik anders. Ik kijk nog een keer om want het landschap gaat langzaam veranderen naar een bosrijk gebied.

Geregeld staan er bordjes langs de weg, hoever het nog naar Santiago de Compostella is. Ik geloof er geen barst meer van. Twee bordjes kort na elkaar met een verschil van 19 km, dat is voor mij wel een dag etappe. Ik kijk maar op de Camino Pelgrim app, daar hecht ik meer waarde aan. Ik kom steeds meer in een bos terecht, en het gaat miezeren. Ik kijk het nog even aan maar het gaat wat harder regen. Dan onder de bomen toch maar mijn Mac in a Sac regenkleding aangedaan, en dan maar weer verder. Het is pas mijn eerste regen in veertien dagen tijd, dus mopper ik ook niet. Kreun en Steun zijn er blij mee, want nu gaat het stof van twee weken er af. 

De dag van vandaag wordt beschreven, als wandelen over oncomfortabele paden door een bosrijk gebied... Nou dat had ik al gemerkt, en het wordt nog erger, want ik zie een afdaling en dan weer een stevige klim.

Mijn camera komt nu maar weinig uit mijn zak met die regen, maar af en toe wil ik toch iets vast leggen. Het pad wordt erg breed waar de gure wind vrij spel krijgt. En dan ineens een plek om even bij stil te staan, een Oasis del Camino. Maar ja het is koud en nat, en verder dan een foto met een Aziatische pelgrim kom ik dan ook niet.

Bosrijk gebied is leuk, maar niet als het meer dan 10 km is op oncomfortabele wegen. Ik ben dan ook blij dat ik het kerkje van Monasterio de  San Juan de Ortega in de verte zie liggen, en er waarschijnlijk ook wel een bar zal zijn. Even een plek waar ik kan gaan zitten, en het belangrijkste, even Kreun en Steun hun vrijheid gunnen, want O wat doen ze pijn vandaag. Altijd even mijn voeten controleren, maar op mijn grote teen na is alles okay.

Tot nu toe, heb ik nog maar een keer een kerk van binnen bekeken. Ik heb vaak te veel last van mijn voeten, dat ik daar absoluut geen fut voor heb. Ik moet nog 3,5 km naar Ages, het eerst volgende dorpje waar ik een bed ga zoeken. Ik vind het genoeg voor vandaag. Het gaat gedeeltelijk nog door bos en dan kom ik op een hoogvlakte waar zowaar de wind de vouwen uit mijn broek blaast. Eindelijk zijn we het bos uit en zie ik weer paarden en koeien lopen.

En zie ik Ages liggen waar ik om 12:30 uur de Albergue Municipal binnen stap. Er is plaats... 20 euro voor een bed en het avondmaal. Perfecto... ik heb mijn bed opgezocht en ben gaan liggen. Douchen doe ik straks wel, ik heb het even gehad voor vandaag. Morgen gaat het naar Burgos, ook nog een zware etappe maar mijn bed is al voor twee nachten gereserveerd.

Tot morgen voor Dag 15 Ages - Burgos 22 km